Praca maturalna, Pisanie prac maturalnych

„Nie-boska komedia” jest dramatem Zygmunta Krasińskiego z 1833 roku. Utwór dzieli się na dwie części. Pierwsza z nich jest dramatem rodzinnym, zaś druga społecznym. Głównym bohaterem obu części jest hrabia Henryk. W pierwszym i drugim akcie Krasiński dokonuje rozrachunku z poezją romantyczną. Główny bohater marzy o tym, by ludzie uznali go za pisarza-geniusza. Niestety w rzeczywistości jest nieodpowiedzialny, zapatrzony w czubek własnego nosa. Nie potrafi zająć się własną rodziną. Uwiedziony widmem pięknej dziewicy wysłanej przez złe duchy, doprowadza do śmierci swą żonę, która naprawdę go kochała. Dodatkowo ich syn Orcio traci wzrok. Krasiński w ten sposób krytykuje miłość romantyczną, która polegała na porywach namiętności. Niestety życie to nie tylko namiętności, ale także przyziemne sprawy i obowiązki. Romantyczni poeci byli jednak oderwani od rzeczywistości, podążając za czymś większym, niestety niemożliwym do spełnienia. Trzeci i czwarty akt dotyka problemu rewolucji. Wybucha bunt przeciw arystokracji. Henryk staje na jej czele. Ich przeciwnikami są demokraci chcący nowego porządku. Autor charakteryzuje zarówno jedną jak i druga grupę nie pozostawiając na nich suchej nitki. Arystokraci mają bronić wartości takich jak honor czy religia, podczas gdy sami są tchórzliwi i próżni. Jednakże rewolucjoniści wcale nie są lepsi. Nie planują wcale stworzenia lepszego świata. Ich nadrzędnym celem jest zemsta nad ich zdaniem uciskającą ich arystokracją. Pochodzą oni z niższych warstw, są niewykształceni, zawładnęła nimi chęć odwetu. Ich przywódcą jest Pankracy. Pomimo, iż prowadzi on swych ludzi do zwycięstwa, to jest ono złudne, gdyż zdaje sobie sprawę z jednostronności własnych poglądów. W końcu wszyscy ponoszą klęskę- Henryk rzuca się w przepaść, jego syn zostaje zastrzelony, zaś Pankracy umiera porażony blaskiem Chrystusa.